آسمان است و من و یک پرواز
ما به دنبال چه ایم از آغاز
ما گریزان و شتابان و پریشان حالیم
زندگی چیست کز او می نالیم
زندگی
داستان مردیست
که به نان اندیشید
صبح تا شام دوید
و به نانش نرسید
زندگی
قصه ی پیرزنیست
که پی کارگران می خوابید
پیر مردش شاید
که مداوا بشود
زندگی
گریه ی دخترکی در سبد است
که مادر می خواست
دست ها مشت به دیوار سبد می کوبید
ناز آن دخترک زیبا را هیچ عابر نخرید
زندگی
شاخه گلی پشت چراغ سرخیست
که به دستان ظریف پسری نه ساله
سوی ما می آید
سبز میگردد و از نو حرکت باید کرد
زندگی
.. تلخ ترین فاجعه ی عمر من است ..
چه کسی بود مرا دعوت کرد
زود تر باید رفت
زود تر باید مرد......!
کربلایی جواد مقدم هفتگی ۲ تیر 95
